[…] Όταν πληροφορήθηκε ότι στον
πόλεμο του 1897 καταστράφηκαν αρκετές εκκλησίες της Θεσσαλίας, πήγε εκεί και
πρόσφερε ιερατικές στολές, που είχε ράψει ο ίδιος, γιατί ήταν και καλός ράφτης,
καθώς και άλλα άμφια και ιερά σκεύη. […]
[…] Το 1913 χάρηκε πολύ που πήγε
στο Άγιον Όρος και το είδε να είναι απελευθερωμένο από τον τουρκικό ζυγό και να
κυματίζει παντού η ελληνική σημαία. Κατά τον Χριστόφορο Δοχειαρίτη, «προτραπείς
υπό του αειμνήστου Χαρίτωνος του Κουτλουμουσιανού και υπ’ εμού, όπως μένη εν
Αγίω Όρει, ένθα μεγίστου απήλαυε σεβασμού, τιμής και υπολήψεως, ού μόνον διότι
ην πρότυπον ασκητού, αλλά και διά τας εθνικάς δωρεάς, απεποιήθη ειπών εν
πεποιθήσει ότι πορεύεται εις Κωνσταντινούπολιν, ίνα μετά του τιμίου Σταυρού
υποδεχθή τα ελληνικά στρατεύματα και λειτουργήση εν τω ιερώ ναώ της Αγίας του
Θεού Σοφίας…».[…] Περισσότερα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου