Δευτέρα 8 Απριλίου 2013

2962 - Ο Πρωτεπιστάτης του Αγίου Όρους Γέροντας Μάξιμος Ιβηρίτης για τοΤάμα του Έθνους

 
Χαιρετισμός τοῦ Πρωτεπιστάτου Ἁγίου Ὄρους Ἄθω
Γέροντος Μαξίμου Ἰβηρίτου
εἰς την Ἡμερίδα μέ θέμα: «Τό Τάμα τοῦ Ἔθνους»
(Ἀθῆναι 18/31 Μαρτίου 2013).
 
Φιλόχρηστοι καί φιλοπάτριδες Ἕλληνες-Πανέλληνες,
 
Εἶναι εἰς ὅλους γνωστόν ὅτι εἰς τὸν καιρὸν τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821 σύσσωμον τό Ἔθνος ἐξεσηκώθη προς ἀποτίναξιν τοῦ βαρβαρικοῦ ζυγοῦ. Τοῦτο ἀναγράφεται καί εἰς τήν ὑπ᾿ ἀριθμ. 1786/1970 Ἐγκύκλιον τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἀναγνωσθεῖσαν ἐπ᾿ Ἐκκλησίας τῇ 3.1.1971.
Λέγει δέ αὕτη, ὅτι «Οἱ Πατριάρχαι, οἱ ἐπίσκοποι, οἱ παπάδες, οἱ καλόγηροι, οἱ διδάσκαλοι, οἱ ἔμποροι, οἱ ἀρματολοί, οἱ κέφτες, οἱ ὁπλαρχηγοί, οἱ πλοίαρχοι, οἱ πυρποληταί … πάντες ὑπῆρξαν ἄνδρες πίστεως, ἡ δέ πίστις ὥπλιζεν αὐτούς δι᾿ ὑπομονῆς, δι᾿  ἐλπίδος, δι᾿ εὐψυχίας, διὰ πνεύματος θυσίας» (βλ. σελ. 10, 11).
Ὑπό τοιούτου πνεύματος θυσίας ἐνεφορεῖτο καὶ ὁ ἀοίδιμος Πατριάρχης τοῦ Γένους Ἐθνοϊερομάρτυς Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Ε΄, ὅστις πρῶτος ἐξ ὅλων προσέφερε τὸ μαρτυρικὸν αἷμα του καί ἐπότισε τό δένδρον τῆς ἐλευθερίας.
Ἡ χορεία τῶν ἱερῶν τούτων ἀγωνιστῶν, μέ πρωτεργάτην τόν θρυλικόν Γέρον τοῦ Μοριᾶ, ἐζήτησαν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ χάριν ἀπὸ τὸν Σωτῆρα Χριστόν καί ἔδωσαν ὑπόσχεσιν μετά τήν ἀπελευθέρωσιν νὰ ἀνεγείρουν ἐπ᾿ ὀνόματί του εἰς τήν «καθέδραν τῆς Κυνερνήσεως», μεγαλοπρεπῆ Ἱερόν Ναόν.
Τήν προγονικήν ταύτην παρακαταθήκην τήν υἱοθέτησε τήν 31.7.1829 ἡ Δ΄ Ἐθνοσυνέλευσις τῶν Ἑλλήνων μέ τό Η΄ Ψήφισμα, τό ὁποίον ὑπέγραψεν ὁ ἔνδοξος Ἐθνάρχης τῶν Ἑλλήνων Ἰωάννης Καποδίστριας. Ἀλλά τό ἔργον τοῦ μεγάλου ἐκείνου Κυβερνήτου τῆς Ἑλλάδος, ὅστις ἠθέλησε νὰ θεμελιώσῃ τόν κοινωνικόν καί πολιτικόν βίον τοῦ νέου Ἑλληνικοῦ Κράτους ἐπί τῆς ὀρθοδόξου θρησκευτικῆς καί ἐκκλησιαστικῆς παραδόσεως τοῦ Ἔθνους διεκόπη ἀποτόμως, ὅτε τήν 27 Σεπτεμβρίου 1831 ἐδολοφονεῖτο εἰς τό Ναύπλιον πρό τοῦ Ἱ. Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος, καθ᾿ ἥν ὥραν μετέβαινεν εἰς την Θείαν Λειτουργίαν.
Ἔκτοτε τό ἐθνικόν τοῦτο μνημεῖον, δέν κατέστη δυνατόν νά ὑλοποιηθῇ, καίτοι ἐπεχειρήθη πρό 45 ετίας περίπου. Αἱ ὁραταί καὶ ἀόρατοι δυνάμεις, αἵτινες ἀνέκαθεν πολεμοῦν τήν Ἑλληνορθοδοξίαν, ἠμπόδισαν καί συνεχίζουν νά ἐμποδίζουν πάντί σθένει τό μεγαλεπήβολον τοῦτο ἔργον τοῦ φιλοτίμου ἑλληνικοῦ λαοῦ. Ὅμως καιρός παντί πράγματι!
Κατά τήν εὔσημον καί πανίερον ταύτην ἡμέραν καλούμεθα ἅπαντες εἰς ἐθνικόν προσκλητήριον. Ἐλήλυθεν ἡ ὥρα νὰ συνεργασθοῦν ἐπί τέλους Κράτος καί Ἐκκλησία διά τήν ἐκπλήρωσιν τῆς μεγάλης ἐκείνης ὑποσχέσεως. Διερμηνεύων καὶ τὰ συναισθήματα ὅλων τῶν Ἱερῶν Μονῶν, πατέρων καὶ ἀδελφῶν τῆς Πολιτείας τοῦ Ἄθω, φρονοῦμεν ὅτι ἡ θέσις ἐπιβάλλεται νὰ εἶναι λίαν περίοπτος καὶ δεσπόζουσα καὶ ὡς τοιαύτη ἐνδείκνυται μόνον τὸ Ἀττικὸν Ἄλσος. Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστός εἶναι μακρόθυμος καί πολυέλεος· εἶναι ὅμως καί ἀδέκαστος κριτής. Ἀδέκαστος κριτής εἶναι καί ἡ ἱστορία. Εὐχόμεθα ἡ σημερινή Ἡμερίς νὰ στεφθῇ μέ ἐπιτυχίαν· ἡ δέ χάρις τῆς Ἀθωνιτίσσης Ὑπεραγίας Θεοτόκου νὰ σκέπῃ ὑμᾶς ἅπαντας. Ἀμήν !

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου