Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2012

2169 - Ὁ γέροντας Γαβριήλ γιά τή μετάνοια, τό Corpus Christi καί τούς πολιτικούς (2o μέρος)






2ο ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ  ΓΑΒΡΙΗΛ


Γαβριήλ Μοναχός
Γέρων στό Ἱερό Κουτλουμουσιανό κελλί 
 Ὁσίου Χριστοδούλου-Καρυές Ἁγίου Ὄρους


κολουθε πομαγνητοφώνηση τς παγόρευσης πό τόν Γέροντα Γαβριήλ πέροχων γκωμίων πρός τό Πρόσωπο το Κυρίου μν ησο Χριστο καί Θεο μέ φορμή τό βλάσφημο θεατρικό ργο CorpusChristi.
Τά παρακάτω καταπληκτικά καί πλήρη εωδίας γίου Πνεύματος γκώμια πρός τό Πρόσωπο το ησο Χριστο πού πλέκει Γέροντας Γαβριήλ, ποτελον να περβαλλόντως συγκινητικό «ράπισμα» στούς βριστές το Κυρίου!
Γέρων δωσε ελογία νά διαιρεθον σέ κομμάτια καί νά διαβάζονται καί  ς προσευχές.
Τό κπληκτικό μως εναι, πώς δωσε ελογία νά φωτοτυπηθον καί νά δοθον στούς συντελεστές τς παίσχυντης παράστασης Corpus-Christi, γιά νά δον προφανς ποιό νεκφράστως περτέλειον καί περάγαθον Πρόσωπο βλασφημον καί μπαίζουν!
Μιλ Γέροντας Γαβριήλ:
«Πρέπει νά γωνιστομε ναντίον λων ατν (ννοε τούς βλάσφημους τς θεατρικς παράστασης, τούς ργανωτές καί συμμετέχοντες μέ ποιοδήποτε τρόπο στίς gayπαρελάσεις καί κάθε λλον πού μπαίζει τά Θεα), μέ λες μας τίς δυνάμεις…ατά πού θ’ κούσετε εναι πανωραα… καί νά θυσιάσουμε κόμη καί τή ζωή μας. ς μάρτυρας θά στεφανώσει Κύριός μας λους ατούς πού γωνίζονται (ναντίον) λων ατν τν ντιχρίστων. Δέν πρέπει νά μένουμε παθες καί διάφοροι.
Λέει γιος Γρηγόριος Παλαμς:
Τρία εναι τά εδη τς θεΐας:
Πρώτον, θεος (πού λέει δέν πάρχει Θεός),
δεύτερον, αρετικός και
τρίτον, ταν πίστη κινδυνεύει κι μες διαφορομε. πως στήν περίπτωση ατή, διακωμωδεται Κύριός μας κι μες δεν παίρνουμε μέρος· θά μς κρίνει μαζί μέ τούς θέους».

ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ
Ναζαρηνέ ησο, Θεαρχικώτατε το Θεο Λόγε, Ζν καί θάνατε Λόγε το Θεο καί Πατρός.
Κύριε ησο, Βρυθηνοέστατε Ραββί καί Πολυγνωμονέστατε Διδάσκαλε λων τν αώνων καί τν ποχν.
Προαιώνιε το Θεο Λόγε, Παναθωότατο Νήπιον τς Βηθλεέμ, Μόνε ληθινέ Θεέ καί Μόνε ληθινέ μο νθρωπε.
Θεοφόρε νθρωπε καί Σαρκοφόρε Θεέ, Πρωτότοκε τν νεκρν, πατε καί κρε ρχιερε, Θεε Λόγε το Ζντος Θεο, Υέ Θεο καί Υέ νθρώπου, Θεάνθρωπε Κύριε ησο, Συναΐδιε Λόγε το Θεο καί Πατρός, Θεέ κ Θεο καί μοιε πσι τ γεγεννηκότι, Υέ το Θεο Μονογεν, Νήπιον τς Βηθλεέμ, Παναθωότατον καί Πανασπιλώτατον.
Μοναδικέ Θεο
καί νθρώπων Διαλλακτά καί Μεσίτα, Μοναδικέ καί Πανοικουμενικέ Στερ καί Λυτρωτά, Μέγιστε καί Μοναδικέ Ερηνοποιέ καί Ερηνόδωρε Κύριε ησο, Τρισενδοξώτατε, Καταπαλαιστά το δου καί το θανάτου, Μοναδικέ Νικητά το θανάτου, λων τν θανάτων ες λους τούς κόσμους, Θέανδρε Κύριε ησο, Θνητόθνητε Θεέ, πέρτατε Κριτά το νθρωπίνου γένους παντός, Μοναδικέ καί ναντικατάστατε.
Σύ μόνος κατά φύσιν Ατοάγιος  Ατοαγιότης καί Πανακήρατος Πανακηρατότης ε, καί τούτων ες τό πειροπλασίως πειροπλάσιον περβαίνεις. Μόνη πόλυτος καί Τελεία καί Μόνη περτελής καί Ατοτελής περαγιότης, Μόνος γιος ν πολύτ καί διαζούσ ννοί, ν, πσα ρετή καί Τελειότης ες τόν ψιστον καί πλέον κατά φαντασίαν πραγματοποιήσιμον βαθμόν. Μονώτατος κατ’ εδικόν καί ξαιρετικόν λως τρόπον.
Πανυπεράγιος καί περπάναγνος. Μόνος τήν τς γιότητος περπληρότητα ν Σεαυτ φέρεις καί τοτον περφερόντως περφέρεις καί ατόχρημα ατή ατη Ατοκάθαρσις τυγχάνεις. Μόνος Πρύτανης τς πορρητοτάτης γιότητος καί Μόνος Ταμίας τς θεσφατοτάτης κηρατότητος.
συγκρίτως γιος καί παραβλήτως μωμος, παραθέτως σπιλος καί παραλληλίστως μόλυντος. Τό παραβλήτως μεινον τς γιότητος πάρχεις καί τό παραθέτως μεζον τς θικς καθαρότητος τυγχάνεις καί τούτων πείροις μέτροις περβάλλεις.
Μόνος διαίτατα καί ες ψιστον βαθμόν γνός καί Σο Μονωτάτου θική ρτιότης, χρμα τι στι πανθαυμαστότατον καί μεγαλειωδέστατον, μοναδικς καί κυρίως μωμος καί ποκλειστικς καί πέρ ντως σπιλος.
Μόνος τήν κ πάντων τν νθρώπων τς γς γιότητα ες τήν πλήρη τελειότητα κατέχεις καί Μονώτατος το μαρτάνειν ο γινώσκεις.
Ο κατά μετουσίαν καί μέθεξιν τήν σπιλον σπιλότητα κατέχεις, λλά φύσει καί οσιωδς ατή ατη περάσπιλος περασπιλότης πάρχεις. Μόνος ν Σεαυτ γγενς τούς πειροπλατες καί πειρομήκεις κεανούς το θώου περικλείεις καί ατόχρημ καί Μονώτατος ατή ατη περάμωμος περαμωμότης ατοκαταφύσιν τυγχάνεις.
Ο καταχρηστικς καί κατά μετοχήν χάριτος γιος, οδέ τοιοτος ν σχετικ βαθμ, λλά πανατρεκς μεθέκτως καί σχέτως Πανυπεράγιος. Πάσης ννοίας θικς καθαρότητος φάτως περίδρυσαι. Καί πάσης δέας πνευματικς ρτιότητος περινοήτως πέρκεισαι.
Μόνος πλήρης πάσης γιότητος οσιωδς πάρχεις καί Μόνος κτός καί κεθεν πάσης το γιασμο δεκτικότητος φυσικς τυγχάνεις. Μόνος πό τόν ορανόν, Καθεαυτόν ντολογικς γιος πάρχεις καί Μόνος οσιωμένως πσαν τήν γιότητα κατέχεις καί Μονώτατος Μοναδική ρχή καί Γέννησις πάσης ρετς καί τελειότητος τυγχάνεις.
Μόνος φυσικς καί κατ’ οσίαν τό πλήρωτον πλήρωμα τς περτάτης θικς καθαρότητος ν Σεαυτ φορες – κατέχεις καί Μονώτατος τούς γίους γιάζεις. Το λως μωμου μέτρως πέκεινα καί τ πάντη σπίλ πείρως περέκεινα. Καί ατο τι το πληρώτου πληρώματος το κηράτου περιλήπτως κατεπέκεινα. Μόνος πανασπίλως Πανάσπιλος καί Μόνος παναμώμως Πανάμωμος καί Μονώτατος πανακηράτως Πανακήρατος. Καί τοτον νεξιχνιάστοις ροις περτέρως πέρτερος. Το μέτρως γνόν καί τό πείρως γιον ο κατά λψιν καί μέθεξιν τήν παρ’ τέρ τινός φέρεις, λλ’ οκοθεν καί οσιωδς τατα πλουτες.
Σύ Μόνος κατά φύσιν περτελής γιότης πάρχεις  καί κατ’ οσίαν παντελής θική ρτιότης τυγχάνεις. Καί ο κατά συμβεβηκός καί κ δανείου τήν περπλήρη περπληρότητα το σπίλου ν Σεαυτ φέρεις. Τίνι παραβολ Σύ ν τ σφαρ τς γιότητος παραβληθήσ; τίνι ξομοιώσει ν τ πεδί τς τελειότητος ξομοιωθήσ; παντός μώμου περέκεινα καί παντος θώου κατεπέκεινα;
Μόνος οκοθεν τήν βυσσοτάτην βυσσον το παντελείου πλουτες· καί Μόνος οσιωμένως τήν χανεστάτην θάλασσαν το Παναμώμου κατέχεις καί Μονώτατος ναγκαίως Ατός οτος πειρότατος Βυθός το περασπίλου πάρχεις. Σοί καί μόν τό τς πολύτου γιότητος ξίωμα φυσικς νεστι. Καί Σοί μόν τό τς τελείας γνότητος αχημα οσιωδς μέτεστι και Σοί Μονωτάτ τό τς πλήρους θικς καθαρότητος νομα γγενς πρόσεστι. Μόνος ν τ δί Σου φύσ τό μέτρως χραντον φορες και Μόνος ν τ οκεί Σου οσί τό πείρως μωμον φέρεις καί Μονώτατος δι’ λου λην τήν τς γνότητος τελειότητα παρά Σεαυτ κατέχεις. Καί τούτων νεξερευνήτοις μέτροις περφέρεις.
Μόνος φ’ αυτο ε   νσάρκωσις τς γιότητος καί Προσωποποίησις τς γνότητος πάρχεις καί ατόχρημ ατή ατη τελειοτάτη θική τελειότης τυγχάνεις. ξ δίας φύσεως Μόνος τήν πάντη περινοήτον γιότητα χεις. Καί Μόνος φ’ αυτο παντάπασι θική Καθαρότης πάρχεις καί τος δεκτικος γιότητος γιάζειν διαίτατον προσόν Σου Μονωτάτου στί.
Πάντα τά περφυ καί περθαύμαστα προσόντα Σου ς τό περάγιον καί πανάσπιλον, τό περάμωμον καί πανυπέραγνον φύσει κατέχεις. Καί ες πείρως πειρον μέτρον Οσιωμένος τατα ν Σεατ φέρεις καί οδέν ξ’ σων χεις ξ τέρου τινός πλουτες.
Τά περοχώτερα πνεύματα τς νθρωπότητος, ο ρθολογισταί λων τν αώνων καί ποχν, ο ρνητικοί κριτικοί  καί ατοί κόμη ο πολέμιοι το ησο πού ρνήθηκαν τή Θεότητά Του, παραδέχθηκαν καί μνησαν τήν λως ξαίρετον περικαλλ, μοναδική, νεπανάληπτον καί σύγκριτον θικήν ραιότητα το ησο.
Παραθέτουμε μερικά ποσπάσματα πό τίς ρήσεις τους γιά τήν θική φυσιογνωμία το ησο:
ησος εναι θικός χαρακτήρ ξαίρετος, φθάστου περιοπς, Τελειότερος π’ σους ποτέ εδαν ο νθρωποι. Παρουσιάζει τό σπάνιον φαινόμενον θικο βίου, περβαίνοντος πσαν κτίμησιν. Εναι ψίστη θική Φυσιογνωμία λων τν αώνων καί τν ποχν. γιοτέρα Μορφή τς νθρωπίνης στορίας, Μοναδική καί νευ σου τινός. Πάντη πηλλαγμένη καί ατν τι τν λλείψεων καί σμικροτάτων θικν κηλίδων. πολύτως γιος καί τελείως ναμάρτητος. Οδέν τό πίψογον καί θικς πίμεμπτον, κν τό λαχιστότατον ερίσκεται ν τ θικ Μορφ το ησο.
Τελειότερος καί θικς περοχώτερος μεταξύ τν γίων λων τν αώνων καί τν ποχν˙ γιότης το ησο, τελεία, πόλυτος, σύγκριτος καί συναγώνιστος, νευ παραλληλισμν καί κεθεν παραθέσεων· λλείπουσιν ξ ατς παντελς καί α λαχιστόταται θικαί κηλδαι.
Καθ’ λον τόν βίο το ησο, ξαστράπτει ξαισίως τό πέροχον κάλλος τς θικς Μορφς Ατο, καθ’ περβολήν γνός καί νεκφράστως σπιλος καί ες τό κρότατον κρον μωμος.
θική τελειότης το ησο περβαίνει φαντάστως πσαν περιγραφήν καί περβάλλει μεθύτως πσαν κατάληψιν καί κφεύγει παντελς πσαν παράστασιν. χει θική Φυσιογνωμία το ησο κπαγλον λαμπρότητα καί ορανίαν ραιότητα, σύγκριτον καί παραλλήλιστον – παράθετον. Πσαι α ρεταί ν τ θικ Φυσιογνωμί το ησο ες τήν κορυφήν τήν ψίστην πέρ τήν ποίαν εναι δύνατον νά ψωθ λλος τις.
Ναζαρηνός ησος εναι τό Παντέλειον Πρότυπον τς θικς λων τν λαν, πασν τν μολογιν, πασν τν ποχν, πάντων τν βαθμν το πολιτισμο καί λων τν πνευματικν κατευθύνσεων˙ πεδείχθη τό δανικόν τς νσαρκωμένης Δικαιοσύνης καί ρετς, τό ψιστον θικόν  Πρότυπον, παρά τ ποί οδεμία διακρίνεται σκιά καί οδεμία συναντται κηλίς. Εναι νσάρκωσις τς θικς Τελειότητος, σπιλος καί γνή καί μώμητος νσωμάτωσις το δανικο τς θικς. γιος ν πολύτ καί περθετικ βαθμ, πό διάζουσαν καί ποκλειστικήν λως ννοιαν καί Ες καί Μόνος ντως καί παναληθς γνός, ησος εναι Φυσιογνωμία περάνθρωπος, Μοναδική καί νεπανάληπτος, Καταπληκτική καί Πανθαύμαστος ν τ ρο τν αώνων, ν τ σφαρ τς θικς.
λόκληρος πίγειος ζωή το ησο, εναι θαμα θικόν πρώτης τάξεως, το ποίου χι μόνον μοιον, λλ’ οδ’ νάλογον πς καί πόρρωθεν πρός ατό προσεγγίζον, δέν δύναται νά ριστε λλο ν τ στορί τς νθρωπότητος. θική Μορφή φράστου κάλλους καί συγκρίτου ραιότητος, πρός τήν ποίαν οδέν δύναται νά ξισωθε˙ γιος σον οδείς λλος τν πρό καί τν μετ’ Ατόν, οτινες ζησαν ποτέ νά πν τό πρόσωπον τς γς.
Ες τάς δέλτους τς πανανθρωπίνης στορίας, γιοτέρα θική Μορφή, ρτιοτέρα, κλαμπροτέρα, κπαγλοτέρα, Περικαλλεστέρα, ριπρεπεστέρα, πό τήν Μορφήν το ησο δέν καταγράφεται. Μόνος πό τόν ορανόν Βιώσας, τελείως ναμάρτητος καί τελείως γιος καί παντάπασι πηλλαγμένος παντός μολυσμο καί πάσης κηλδος.
ναμαρτησία το ησο σχετος καί πόλυτος, ποτελε γεγονός μοναδικόν καί νεπανάληπτον καί νευ λλου τινός μοίου ν τ πανανθρωπίν στορί. Οδεμία ποτέ νοχή βάρυνε τήν ψυχήν το ησο καί οδεμία κηλίς μόλυνε τήν θικήν λευκότητα καί ραιότητα Ατο, κν σμικροτάτη.
Μόνος Ναζαρηνός ησος ν μέσ τν ναριθμήτων νθρωπίνων γενεν, τν πό τν ορανν, διεκδικε τήν φοβεράν νομασίαν το ναμάρτητου. Ναζαρηνός ησος εναι τό Φς τό νευ σκις, λήθεια νευ πλάνης, γιότης νευ μώμου τινός, Καθαρότης νευ κηλδος, Κεκοσμημένος δι’ λως, ξαιρέτου και κτάκτου θικς περοχς.
δεώδης καί παράμιλλος νθρωπος το ποίου σος δέν θά ερεθ. θική ραιότης το ησο πάντη σύγκριτος καί παντάπασι παράθετος πρός οονδήποτε λλον, στις ζησε ποτέ πί το πλανήτου μν.
πε ] Μέγας Ναπολέων: ” ησος οδέποτε συνέγραψε βιβλία κι μως τά βιβλία πού γράφτηκαν γι’ Ατόν δέν τά χωρον λες ο βιβλιοθκες το κόσμου. ησος οδέποτε νοιξε σχολεο κι μως λα τά σχολεα μαζί, δέ μπορον νά καυχηθον καί νά πον τι χουν περισσότερους μαθητές π’ Ατόν. ησος οδέποτε σκησε τό πάγγελμα το ατρο κι μως Ατός γιάτρεψε περισσότερες καρδιές π’ σα σώματα γιάτρεψαν λοι ο γιατροί μαζί. ησος οδέποτε δήγησε στρατούς κι μως κανένας στρατηλάτης στόν κόσμο δέ μπορε νά καυχηθε τι χει περισσότερους θελοντές π’ Ατόν. Μέγας λέξανδρος, Κασαρ, ννίβας κατέκτησαν τόν κόσμο, φίλους μως δέν εχαν. Μέγας λέξανδρος, Κασαρ, Καρλομάγνος κι γώ δρύσαμε Ατοκρατορίες. Πο; Πάνω στή βία.
Χριστός δρυσε τήν Ατοκρατορία Του πάνω στήν γάπη”».
Εχαριστομε θερμά τόν πολυσέβαστό μας Γέροντα Γαβριήλ γιορείτη γιά τήν συνέντευξη πού μς παρεχώρησε καί τούς κόπους πού κατέβαλλε γιά τήν σύνταξη λων τν νωτέρω.
Τόν παρακαλομε νά εχεται γιά τήν σωτηρία λων μας.
ερομόναχος Σάββας γιορείτης καί πνευματικά παιδιά.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου