Κυριακή 17 Ιουνίου 2012

1440 - Στίχοι προς το όρος Άθω, ομοιοκατάληκτοι


Χαίρε όρος μετέωρον, υψηλόν και μεγάλον,
περίφημον, εξακουστόν και σεβάσμιον μάλλον.
Όρος χαίρε του άθωνος, όρος της ησυχίας,
όρος ουρανομήκυστον, όρος της Παναγίας.
Χαίρε όρος λαμπρότατον, όρος αγγέλων χώρος,
Μοναστών οικητήριον και των αζύγων φόρος.
Χαίρε ότι καθέστηκες παλάτιον και πόλις
και κήπος πανευφρόσυνος της παναχράντου κόρης.
Ότι σε εξελέξατο η θεοτόκος κόρη
λιμένα και προσφύγιον υπέρ πάντα τα όρη.
Ιν’ έχωσιν όσοι ποθούν και ζητούν ησυχίαν
βιουν αγγελικήν ομού ζωήν και πολιτείαν.
Χαίρε το όρος ότι συ έγινες κατοικία
ανδρών αγίων και πολλών έγινες σωτηρία,
Και έτι μάλλον γίνεσαι αίτιον σωτηρίας
Μυρίων άλλων και πολλών άχρι της συντελείας.
Χαίρε κυπάρισσε χρυσέ και κρίνε ηνθισμένε,
Δοχείον του παντός καλού, έργου πεπλουτισμένε.
Χαίρε πεύκε υψήκομε και κέδρε του λιβάνου,
εστολισμένε αρετών και κάλλους αμηχάνου.
Η κορυφή Άθω η ση υψούται εις τα νέφη,
όθεν ο θέλων σε ιδείν ατονεί να σε βλέπη.
Ηλίου ανατέλλοντος η σκιά σου ω Άθω,
φθάνει μέχρι λογγού Σικιάς και άχρι νήσου Σκιάθω.
Φαέθοντος δε δύοντος αύθις ουρανομήκη
εις Λίμνον φθάνει και μακράν έως εις Σαμοθράκην.
Όθεν όρος πανάγιον μήμου πως αθυμίσης
εις τούτον μου τον έπαινον, αλλά και συμπαθήσης.
Εμέ τον επαινέτην σου ως αμαθή χυδαίον,
ως άμουσον και άγροικον όντα και αγοραίον.
Ότι το κατά δύναμιν και με γνώμην ευθείαν
ετόλμησά σε επαινείν χωρίς αμφιβολίαν.
Χριστιανοί δ’ απόγονοι, πιστών την δε την βίβλον
Δεχθήτε σας παρακαλώ, ίνα ωφεληθήτε
Και να δοξάσετε Θεόν και την αυτού Μητέρα
Και βασιλείας ουρανών πάντας αξιωθήτε.


Πηγή:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου